viernes, 29 de mayo de 2015

O Princesa de Asturias de Investigación Científica e Técnica premiou as desarrolladoras dunha técnica que permite alterar o xenoma de forma barata e eficaz.



O Premio Princesa de Asturias de Investigación Científica e Técnica se concedeu a duas investigadoras que puxeron a punto unha técnica capaz de revolucionar a Bioloxía e a Biomenciña en cuestión de poucos anos. As premiadas, a bioquímica francesa Emmanuelle Charpentier e a bióloga molecular estadounidense Jennifer Doudna, publicaron en 2012 un artículo na revista «Science» no que sentaban as bases de unha metodoloxía de editado de ADN que permite modificar o xenoma de casi calquer organismo dunha forma sinxela, barata e precisa. A técnica chámase CRISPR-C.
Nos tres anos que transcorreron dende entón, as investigacións na materia multiplicáronse ata o punto de que as opcións parecen estar limitadas solo pola imaxinación: «. Xa había ferramentas para facer cousas similares, pero a diferencia fundamental é que este sistema é barato, fácil de utilizar e extremadamente eficaz. Tanto que da medo», explicou a ABC Francisco Juan Martínez Mójica, microbiólogo na Universidade de Alicante e investigador fundamental no descubrimiento de CRISPR-Cas. As posibilidades que ofrece son bestiais. pódese modificar casi calquer xenoma como ti queiras».
Neste sentido, unha revisión publicada na revista «Nature» en xaneiro  de 2014 xa recollía algunhas das posibles aplicacións. Estas van dende a identificación da función de culquer xen, á modificación de organismos de interés agrícola e gandeiro incluso á corrección de xenes para evitar enfermidades hereditarias (o que se coñece como terapia xénica), para acabar no futuro cas enfermidades raras ou o cancro.

Correxir xenes como se foran palabras.

Tal como explica Lluís Montoliu, investigador no Centro Nacional de Biotecnoloxía del CSIC, e que traballaron na nova técnica casi dende a súa publicación, CRISPR-Cas, que en orixe formaba  parte do «sistema inmune» das bacterias, «funciona igual ca nun procesador de texto no que se coloca o cursor sobre as palabras  para correxilas». Pero en vez de píxeles e frases, o sistema conta cunha secuencia guía capaz de recoñecer a xenes concretos e con  proteínas que cortan o ADN . O resultado é que o sistema CRISPR-Cas modifica as «palabras» que os investigadores lle marquen.
Montoliu di que a nova técnica pode permitir reducir drásticamente os tempos na investigación xenética, pero móstrase prudente: «non  ai que perder o norte, estamos na fase de despegue e é prematuro pensar en aplicar esta técnica en persoas». Por exemplo, queda moito traballo por diante para poder descartar que CRISPR-Cas non producirá danos en outros xenes que non se queren tocar. Con todo, aínda quedaría a tarefa titánica de enfrentarse á complexa base xenética de moitas enfermidades humanas e de revisar a lexislación.


No hay comentarios:

Publicar un comentario