Un adolescente británico de 15 anos logra descubrir un planeta xigante que se encontra fora do noso sistema solar.

Tom Wagg converteuse nun dos investigadores máis xovenes en detectar un planeta cando fixo un épico descubrimento.

O novo planeta de Wagg parécese moito a algúns dos primeiros exoplanetas identificados por primeira vez a mediados dos anos 1990. Encóntrase nun sistema solar distante dentro da nosa galaxia, a uns 1000 anos luz da Terra e pertence a unha clase de exoplanetas chamada "quentes de xúpiter". No mesmo tamaño que o xigante, pero solo precisa dous días para orbitar a súa estrela, en comparación con Xúpiter, que necesita 12 anos para orbitar o sol. O Xoven británico realizou o experimento con axuda do proxecto de Búsqueda Gran Angular de Planetas (WASP en inglés) que combina a luz recollida de capacidades de pequenos telescopios nas universidades do Reino Unido. A técnica de búsqueda require o exame da cantidade de luz dos bloques de exoplanetas cando pasan entre a Terra e a estrela enfitrona.

Científicos explican por qué a viaxe de volta parece máis corto.

Investigadores da Universidade de Kioto (Xapón) explicaron por qué a viaxe de volta sempre parece ser máis corta despois de realizar un experimento con 20 persoas. Esta sensación depende do noso sistema nervioso. 

No seu experimento os científicos proporcionaron a 20 persoas divididas en dous grupos elexir a duración das viaxes grabadas en dúas películas diferentes.

Ambos videos duraban 26,3 minutos e as viaxes cubrían a mesma distancia (1,7 km), sen embargo un destos foi grabado na ida e na volta e noutro foron enseñados dúas viaxes a diferentes lugares. 

Ó final do experimento o grupo que mirou o video na viaxe inversa dixo que a volta durara menos, mentras que os que viron a outra grabación aseguraron que non notaran ningunha diferencia.

Os científicos concluíron que este fenómeno existe na realidade, pero non afecta ó noso mecanismo interno de percepción temporal, máis ben afecta ó noso sentimento do tempo de forma retrospectiva.

Econtran pequenos e inexplicables acantilados en Mercurio.

O máis pequeno e enigmático dos planetas do sistema solar volveu a sorprender aos investigadores. As imáxenes da sonda espacial Messenger revelan que a superficie de Mercurio está formada por acantilados e precipicios parecidos a escalóns enormes.
A teoría máis popular acerca da orixe desta cerca de fallas é que son as arrugas que se foron formando na superficie de Mercurio a medida que o núcleo do planeta diminuía de tamaño a causa do enfriamento. Sen embargo, de ser así os acantilados deberían estar presentes en toda a superficie do planeta mentras que o descubrimento demostra que a realidade non é esta.

A ovella Dolly.

Dolly foi o primeiro mamífero clonado a partir dunha célula adulta, os seus creadores foron os científicos do Instituto Roslin de Edimburgo (Escocia), Ian Wilmut, Keith Campbell, o seu nacemento foi anunciado sete meses despois, o 23 de febrero de 1997, a ovella Dolly morrería o 14 de febreiro de 2003 a idade de 6 anos.
Dolly foi unha ovella resultado da combinación nuclear dende unha célula doante diferenciada a un óvulo non fecundado e anucleado. A célula da que proviña Dolly era especializada, procedente da glándula mamaria dun animal adulto.
Dolly viviu sempre no Instituto Roslin, alí foi cruzado cun macho Welsh Mountain co que produciu seis crías en total. No seu primeiro parto naceu Bonnie en abril de 1998, un ano máis tarde, no segundo, Dolly produciu mellizos, Sally e Rosie, no segundo parto nacen trillizos, Lucy, Darcy e Cotton.

O 14 de febreiro de 2003 Dolly foi sacrificada debido a unha enfermidade pulmonar. A necropsia mostrou que tiña unha forma de cáncer pulmonar, os doutores non pudieron certificar que existise unha concexión entre esa morte prematura e o ser clon, algúns dicían que era parapléxica debido as súas pezuñas torcidas.